حضانت فرزند پس از فوت پدر و ازدواج مادر برعهده چه کسی است؟

حضانت فرزند پس از فوت پدر و ازدواج مادر

حضانت و نگهداری فرزندان چه دختر چه پسر بعد فوت پدر با مادر است حتی اگر مادر ازدواج کند ، حق حضانت از او سلب نخواهد شد. مگر این که قیم او از دادگاه تقاضای سلب حضانت مادر از فرزند را بدلیل صدمات روحی ای ناشی از نا پدری را بکند. در این صورت پس از اثبات این صدمات ، دادگاه برای حضانت طفل تعیین تکلیف خواهد کرد. حسین یاوری وکیل اصفهان می تواند در این مسیر به شما مشاوره دهد.

حضانت فرزند چیست

 حضانت به معنای نگاهداری و مراقبت جسمی ، روحی ، مادی و معنوی فرزند یا فرزندان و تعلیم و تربیت آن‌ ها است. حضانت جدای از ولایت و قیمومت است و فارق از بحث مالی و تامین هزینه های فرزندان که وظیفه پدر است حضانت از فرزند تنها حق پدر و جد پدری نخواهد بود. به موجب ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی حضانت هم حق و هم تکلیف والدین است .

یعنی این که هم پدر و هم مادر، مسئول تربیت اطفال و فرزندان خود بوده و حق دارند حضانت و سرپرستی کودک خود را به عهده گیرند و قانون جز در موارد استثنایی و عدم مصلحت طفل نمی‌تواند آن ها را از این حق محروم کند. از طرف دیگر پدر و مادر مکلف هستند تا زمانی که زنده هستند و این توانایی را دارند، از فرزند یا فرزندانشان نگهداری کنند و آن ها را تربیت کنند، دختر و پسر بودن فرزند در این حق تفاوتی ایجاد نخواهد داشت.

در حضانت آنچه از همه مهم تر است مصلحت کودک است و به این ترتیب قانون ابتدا مصلحت فرزند را در نظر می‌گیرد و سپس به حق پدر و مادر برای نگهداری و حضانت فرزند توجه می کند. در چنین حالتی که اولویت با مصلحت فرزند است، اگر مصلحت طفل ایجاب کند که پیش هیچ یک از والدینش نباشد، دادگاه خانواده رأی می دهد که کودک به شخص ثالثی سپرده شود .

 فوت یا طلاق و جدایی والدین ممکن است رابطه زوجیت را از بین ببرد اما رابطه خونی پدر و فرزندی و مادر و فرزندی را هیچ چیزی نمی تواند از بین ببرد بنابراین به جز انحطالت اخلاقی والدین که نگهداری طفل در آن مکان و تحت نظر آن شخص به مصلحت کودک نباشد نمی توان حق حضانت را از والدین او سلب کرد .

نکاتی که در مورد حضانت وجود دارد این است که :

به موجب ماده ۱۱۷۲ قانون مدنی ، پدر و مادر مجبورند در مدتی که حضانت طفل به عهده آن ها است ، از فرزند یا فرزندان دختر و پسرشان مراقبت کنند و حق ندارند از نگاهداری امتناع کنند . در صورت امتناع والدین از حضانت ، قاضی دادگاه به تقاضای قیم یا آشنایان طفل و حتی اشخاص دیگر با تقاضای دادستان والدین طفل را مجبور به نگاهداری می‌کند . در صورتی که اجبار آن‌ها به حضانت ممکن یا مؤثر نباشد ، دادگاه تکلیف نگهداری و حضانت را به خرج پدر و هرگاه پدر فوت شده باشد ، به خرج مادر تأمین خواهد کرد .

طبق ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست ، حق ملاقات طفل خود را دارد . بنا به این ماده ، هرکدام از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فاسد بودن مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود .

حضانت فرزند یا فرزندان مشترک دختر و پسر بعد از فوت پدر با مادر است ، اگر ماد‌ر از لحاظ اخلاقی و صلاحیت شخصی و مالی مشکلی برای نگهد‌اری از فرزند‌ان ند‌اشته باشد‌ .لازم است بخوانید: حضانت فرزندان بعد از طلاق

حضانت فرزند بعد از فوت پدر و ازدواج مادر

گفته شد که حضانت و نگهداری فرزندان بر عهده پدر و مادر آن ها است و نمی توان بی دلیل این حق را از آن ها سلب کرد و حق حضانت فرزند یا فرزندان با ولایت و قیمومت فرزند که بحثی مالی است متفاوت خواهد بود . بعد از فوت پدر ولایت و قیمومت فرزند یا فرزندان بر عده جد پدری یا همان پدر بزرگ خواهد بود در مورد پرداخت نفقه هم در همین قانون حاکم است .

حضانت موضوعی جدا از نفقه ولایت و قیمومت در امور مالی فرزند است و بعد از فوت پدر این حق مادر است که از فرزندش مراقبت کند و طرز فکر عموم مردم این است که بعد فوت پدر بزرگ می تواند حضانت را از مادر بگیرد در صورتی قانونا اگر مادر مشکل اخلاقی و روانی نداشته باشد قیم یا هر کس دیگری بعد از فوت پدر نمی تواند حضانت را از مادر بگیرد .

 که در طلاق زوجین اگر مادر حضانت طفل را بر عهده داشته باشد و ازدواج کند پدر می تواند از دادگاه درخواست سلب حضانت از مادر بکند که مورد قبول دادگاه هم خواهد بود زیرا ازدواج مادر از موارد سلب حضانت مادر محسوب خواهد شد .

 حال این سوال مطرح می شود که اگر پدر فوت شده باشد در زمان حضانت مادر اگر او ازدواج کند جد پدری یا قیم او می تواند از دادگاه تقاضای سلب حضانت از مادر بکند ؟

 برای جواب به این سوال ماده قانونی خاصی نداریم تا به آن استناد کنیم اما با توجه به ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی : در صورت فوت یکی از ابوین حضانت طفل با آن که زنده است خواهد بود هر چند متوفی پدر طفل بوده و برای او قیم معین کرده باشد .

 رویه عرف دادگاه ها سلب حضانت از مادر در صورت شوهر کردن و ازدواج مادر ، مشروط به زنده بودن پدر است و در صورت فوت او ، مادر اولویت در حضانت فرزند دختر یا پسر را دارد . فرقی نمی کند که پدر در زمان حیاتش ، حق خود در سلب حضانت از مادر را با توجه به ازدواج او اعمال کرده باشد یا نکرده باشد حضانت مادر بعد از فوت پدر رویه دادگاه است  .

 اگر پدربزرگ قیم یا هر کس دیگری به دادگاه بعد از فوت پدر و ازدواج مادر دادخواستی بدهد که حضانت از مادر بدلیل ازدواج او سلب شود دادخواست رد خواهد شد ، مگر این که در ضمیمه دادخواستش برای چنین درخواستی دلایلی ارائه کرده باشد و بتواند آن دلایل را در دادگاه به اثبات برساند ، دلایلی مانند این که شوهر مادر صدمات روحی ، روانی و جسمی به فرزند وارد کرده است . اگر ثابت شود سلامت جسمی و روحی فرزند در خطر است و یا عدم صلاحیت مادر برای حضانت به دلیل انحطات اخلاقی خودش ثابت شود ، حضانت فرزند از مادر با شرایطی سلب خواهد شد .